معرفی انواع نژاد‌های قرقاول

نژاد‌های قرقاول طیف گسترده‌ای را به خود اختصاص داده‌اند به گونه‌ای که بسیاری از جانورشناسان را به تحقیق جهت کشف دیگر نژادهای این پرنده زیبا وا داشته است. اگر جزء آن دسته افراد هستید که یکی از اهداف شما راه اندازی صنعت پرورش قرقاول است؛ باید با انواع نژادهای قرقاول آشنا شوید سپس با توجه به کاربرد و هدف خود یکی از آن‌ها را جهت پرورش برگزینید.

معمولا به سه دلیل صنعت پرورش قرقاول مورد توجه بسیاری از تکثیر کنندگان قرار گرفته است. پرورش قرقاول گوشتی یکی از دلایلی لست که به دلیل محبوبیت گوشت آن در میان مردم، یکی از کسب و کار‌های پرسود به شمار می‌رود.
پرورش قرقاول زینتی و قرقاول تخم گذار از دیگر گزینه‌های مد نظر پرورش دهندگان برای شروع این کسب و کار می‌باشد. چنانچه شما هم جزو کسانی هستید که دوست دارید با انتخاب یکی از این سه گزینه، به درآمدزایی برسید قبل از هرکاری باید انواع قرقاول را بشناسید.

به طور کلی قرقاول‌ها جز پرندگانی با طیف رنگی گسترده روی پرهای خود هستند. این پرندگان زیبا در طبیعت همانند دیگر موجودات زنده به دو جنس نر و ماده قابل مشاهده است. از ویژگی‌های ظاهری و مشخصه‌های بارز آن می‌توان به دم بسیار بلند، چشمانی ریز، منقاری کوتاه و طرح‌های رنگارنگ و زیبا اشاره کرد. افزون بر آن، این پرنده نسبت به سایر طیور از جثه و اندام بزرگتری برخوردار می‌باشد.

چنانچه تمایل دارید با انواع نژادهای قرقاول به طور کامل آشنا شویم پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مطلب همراه ما بمانید. مجموعه تولید دستگاه جوجه کشی هدایت قصد دارد با ارائه این نوشته شما را با انواع نژادهای قرقاول آشنا سازد و به طور کامل ویژگی‌ها و مشخصه‌های ظاهری این پرنده زیبا را مورد بررسی قرار دهد.

قرقاول از نژاد آمریکایی یا طوقی

این نژاد از قرقاول‌ها به عنوان یکی از مهم ترین نژاد‌های پرورشی این گونه شناخته شده می‌باشند. با وجود اینکه این دسته از قرقاول‌ها اصالت آمریکایی داشته و بیشتر در مناطق شرقی کره زمین زندگی می‌کنند اما با شرایط آب و هوایی مختلف سازگار می‌باشند؛ به همین دلیل شرایط پرورش و نگهداری از این قرقاول‌ها در سراسر ایران به ویژه مناطق نزدیک به خزر امکان پذیر می‌باشد.
این پرندگان به زندگی در محیط‌هایی همچون مزارع، باتلاق‌ها، زمین‌های پوشیده از علف و بوته‌های وحشی علاقه مند می‌باشند اما از آنجایی که در انتخاب زیستگاه دسترسی به آب به عنوان یکی از مهم‌ترین نیازها شناخته شده می‌باشد این پرندگان زندگی در کنار باتلاق‌ها را ترجیح می‌دهند.

در این گونه از قرقاول‌ها تمایل جنسی متفاوت بوده و نوع نر نسبت به گزینه چندهمسری تمایل بیشتری نشان داده و به همین دلیل به صورت همزمان با ۱۲ الی ۱۵ قرقاول ماده جفت‌گیری می‌کنند.

پرنده ماده تخم گذاری بالایی داشته و معمولاً روزانه یک عدد تخم می‌گذارد و تا زمانی که لانه اش پر از تخم نشود، کرچ نخواهد شد؛ مدت زمان کرچ شدن قرقاول ماده به صورت تقریبی تا ۲۵ روز به طول می‌انجامد. لازم به ذکر است که این دسته از قرقاول‌ها در هر فصل از تخم گذاری حدود ۱۰۰ عدد تخم می‌گذارند.

قرقاول‌های آمریکایی برنامه غذای گسترده‌ای داشته و با توجه به شرایط آب و هوایی زیستگاه و فصول مختلف سال رژیم غذایی آن‌ها متغیر می‌باشد، به طور کلی می‌توان گفت تغذیه آنان متشکل از غلات، دانه‌های کوچک، شاخه‌های سرسبز تازه، جوانه‌ها، ریشه‌ها، توت‌ها، حشرات و کرم‌های خاکی و حلزون‌ها می‌باشد؛ علاوه بر موارد ذکر شده گاهی اوقات از مارمولک، مار، قورباغه و جوندگان تغذیه می‌نمایند.

از لحاظ ویژگی‌های ظاهری می‌توان گفت جثه بزرگ و پاهای نسبتا بلندی دارد، وجود حلقه سفیدی در اطراف گردن این دسته از قرقاول‌ها، یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ظاهری می‌باشد که تشخیص این نژاد را تسهیل می‌نماید.

قرقاول از نژاد طلایی

قرقاول‌های نژاد طلایی از زیستگاه گسترده ای برخوردار بوده و معمولاً علاقه مند به زندگی در زمین‌های جنگلی، مناطق سرسبز و جنگل‌های انبوه می‌باشند. از لحاظ زمان و میزان تخم گذاری در مورد قرقاول‌های نژاد طلایی می‌توان گفت که معمولاً در ماه آوریل حدود ۸ تا ۱۲ تخم می‌گذارند و بعد از ۲۳ روز که فرآیند کرچ شدن به صورت کامل تمام می‌شود، جوجه‌ها از تخم خارج شده و معمولا بعد از دو هفته پرهایشان تکمیل خواهد شد.

لازم است بدانید تغذیه قرقاول‌های نژاد طلایی متشکل از انواع پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، غلات، کربوهیدرات‌ها و… می‌باشد، به همین دلیل می‌توان گفت که معمولاً از برنامه غذایی کامل و سالمی برخوردار می‌باشند. این دسته از قرقاول‌ها علاوه بر بعد گیاه خواری از حشرات نیز تغذیه می‌نمایند.
این دسته از قرقاول‌ها از لحاظ ویژگی‌های ظاهری بسیار منحصر به فرد بوده و به عنوان یکی از مهم‌ترین نژاد‌های زینتی این دسته از پرندگان شناخته شده می‌باشند. وجود تاجی طلایی بر روی ناحیه سر همواره بر زیبایی این نوع از قرقاول‌ها می‌افزاید.

توجه داشته باشید که در این نژاد از قرقاول‌ها چندگانگی در رنگ پرها امری طبیعی بوده و معمولاً قسمت زیرین بدن آن‌ها به رنگ قرمز روشن، بال‌ها به رنگ تیره و همچنین رنگ دم به صورت قهوه ای روشن می‌باشد، علاوه بر ویژگی‌های ذکر شده این نکته را در نظر داشته باشید که جنس نر این نوع از پرندگان رنگ آمیزی روشنی دارند.

قرقاول از نژاد ریوز

همانطور که می‌دانید زیستگاه اکثر حیوانات و پرندگان به دو نوع طبیعی و مصنوعی دسته بندی می‌گردد، با در نظر داشتن این موضوع می‌توان گفت که زیستگاه طبیعی این نژاد از قرقاول‌ها عمدتاً کوه‌های مرکزی چین می‌باشد.
تخم‌گذاری این نژاد از پرندگان کمی متفاوت‌ تر از دیگر قرقاول‌ها بوده و و معمولاً در روز دهم آوریل فرایند تخم گذاری را شروع نموده و هر دو روز یکبار این عمل را تکرار می‌نمایند تا مجموع تعداد تخم‌ها ۳۰ عدد شود، پس از تکمیل این فرایند ۲۳ الی ۲۵ روز زمان لازم است تا جوجه‌ها سر از تخم بیرون آورند.
در ادامه این مطلب بهتر است یادآور شویم که مدت زمان ذکر شده تحت تاثیر عواملی همچون دمای جوجه کشی، ژنتیک، چگونگی مدیریت و مراقبت از تخم‌ها کاهش یا افزایش می‌یابد.

یکی دیگر از نکات حائز اهمیت در فرایند پرورش و نگهداری این دسته از قرقاول‌ها توجه به رژیم غذایی آنان بوده و به همین دلیل توجه داشته باشید که برنامه غذایی آن‌ها متشکل از دانه‌ها، حشرات و سبزیجات می‌باشد.

برای ایجاد تعادل در رژیم غذایی این قرقاول‌ها استفاده از میکرو پلیت‌ها یا همان دانه‌های ریز یکی از بهترین استراتژی‌هایی می‌باشد که همواره مورد توجه افراد بوده و عمل به این نکته باعث می‌شود که از هدر رفتن غذا توسط قرقاول‌ها جلوگیری شود.

با وجود اینکه برنامه غذایی بسیار متنوعی دارند امابه مصرف غذاهای زنده تمایل بیشتری نشان می‌دهند، به طور کلی می‌توان گفت درمیان این دسته از پرندگان فضای رقابتی شدیدی برای خوردن کرم‌های خوراکی یا لارو مگس‌ها به وجود می‌آید.

علاوه بر برنامه غذایی، مکان نگهداری و خوردن غذا اهمیت ویژه داشته و به همین دلیل پیشنهاد می‌شود به منظور ارتقای سطح پرورش و نگهداری این دسته از قرقاول‌ها در آب و هوای گرم مواد غذایی را در مکآن‌های سرپوشیده و سایه دار نگهداری نمایید تا در حد امکان دسترسی آن‌ها به غذا تسهیل شود.
از لحاظ ویژگی‌های ظاهری جنس نر و ماده این دسته از قرقاول‌ها کمی متفاوت بوده و در مورد ویژگی‌های ظاهری جنس نر می‌توان گفت که طول بدن آن‌ها معمولاً ۲۱۰ سانتی متر و وزنی قریب ۱.۵۲۹ گرم دارند.

پر و بال این نژاد از قرقاول‌ها رنگ روشن بوده و در نقطه متقابل رنگ پاها خاکستری می‌باشد. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ظاهری این دسته از قرقاول‌های که به شناسایی و تشخیص نژاد آن‌ها کمک شایانی می‌نماید عنبیه قهوه ای و پوست قرمز رنگ اطراف چشم می‌باشد.

نژاد لیدی آمهرست

زیستگاه این نژاد از قرقاول‌ها نسبت به دیگر گونه‌ها کمی متفاوت بوده و بیشتر علاقمند به زندگی در مناطق جنگلی تپه‌های پوشیده از درخت بیشه زارهای بامبو و مناطق انبوه از بوته‌ها می‌باشند و به همین دلیل این قرقاول‌ها بیشتر در مناطق کوهستانی و ارتفاعاتی تا حدود ۳۶۰۰ متر دیده می‌شوند.

این قرقاول‌ها معمولاً همه چیز خوار بوده و دایره غذایی گسترده‌ای دارند، غذای این پرندگان معمولاً متشکل از جانورانی همچون عنکبوت‌ها، سوسک‌ها و شپشه آرد می‌باشد، البته در نظر داشته باشید که برگ ساقه‌های سرخس هم می‌تواند تغذیه خوبی برای این دسته از پرندگان محسوب شود؛ اما این قرقاول‌ها اغلبا علاقه مند به تغذیه از شاخه‌های بامبو می‌باشند.

همانطور که می‌دانید نوع تغذیه بر میزان سلامتی و عملکرد بدنی تمامی موجودات زنده موثر بوده و این دسته از پرندگان هم از این امر مستثنی نمی‌باشند، میزان تخمگذاری از جمله عوامل مهمی می‌باشد که تعداد آن بسته به نوع تغذیه متفاوت بوده و معمولاً ۲۰ عدد در یک فصل می‌گذارند، در این دسته از پرندگان دوره نگهداری و تبدیل تخم به جوجه معمولاً ۲۳ تا ۲۴ روز به طول می‌انجامد.

از نظر ویژگی‌های ظاهری می‌توان گفت که جنس نر این دسته از قرقاول‌ها متفاوت از نوع ماده بوده و معمولاً طول بدن آن‌ها ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی متر و اندازه دم آن‌ها ۸۰ سانتی متر می‌باشد، به طور کلی می‌توان گفت رنگ بدنی آن‌ها معمولاً تیره بوده و پر‌های زینتی به رنگ قرمز، آبی، سفید و زرد زیبایی منحصر به فردی به ظاهر آن‌ها می‌بخشد.

قرقاول از نژاد سیلور

این نژاد از قرقاول‌ها علاقمند به زندگی در علفزار بوده و حضور آن‌ها بیشتر در ارتفاعات و تپه‌های پوشیده از درخت مشاهده می‌شود؛ بنابراین مناطق جنگلی تا ارتفاعات ۱۰۰۰ متری، بهترین نوع زیستگاه برای این گونه از جانوران می‌باشد؛ به منظور توضیحات بیشتر می‌توان گفت منظور از مناطق جنگلی، مناطق باز کنار جنگل‌ها می‌باشد به همین دلیل در جنگل‌های متراکم از درخت به وفور این گونه از قرقاول‌ها را مشاهده خواهید نمود.

فرایند تخم گذاری از اواخر ماه مارس یا اوایل آوریل آغاز می‌شود و تا پایان ماه مه ادامه می‌یابد. فرایند تخم گذاری در این دسته از پرندگان بدین گونه است که در یک فصل حدود ۲۰ تخم می‌گذارند و به مدت ۲۵ الی ۲۶ روز زمان لازم است تا تخم‌های تولید شده تبدیل به جوجه شوند.

بادام زمینی، دانه‌ها، برخی از میوه‌ها به ویژه توت از جمله عناصری می‌باشند که همواره در برنامه غذایی قرقاول‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار هستند؛ علاوه بر موارد ذکر شده این قرقاول‌ها به خوردن هر نوع غذای زنده علاقه شدیدی نشان می‌دهند. تامین آب تازه یکی از مهم‌ترین نیازهای تغذیه ای این نوع پرنده بوده و همچنین حضور آن برای عملکرد بهتر دستگاه گوارش جزو الزامات به شمار می‌رود.

از لحاظ ویژگی‌های ظاهری می‌توان گفت که این دسته از قرقاول‌ها جثه نسبتاً بزرگی داشته و جنس نر نسبت به نوع ماده آن ویژگی‌های متفاوت تری را به خود اختصاص داده است. طول بدن قرقاول نر ۱۲۵ سانتی متر بوده و دم آن‌ها تا ۷۵ سانتی متر امتداد دارد، وزن جنس نر بازه متفاوتی داشته و متناسب با نوع تغذیه تا ۲ کیلوگرم قابل پرورش می‌باشد.

قرقاول از نژاد میکادو

قرقاول‌ها از نژاد میکادو برخلاف دیگر نژادها، به زندگی در ارتفاعات زیاد بسیار علاقه مند هستند. این نژاد از قرقاول‌ها بیشتر در مناطق کوهستانی با ارتفاع ۱۹۶۰ تا ۳۹۶۰ متر مشاهده می‌شوند و در مورد پوشش گیاهی این منطقه می‌توان گفت که بیشتر توسط درختان مخروطی و غیر سوزنی پوشیده شده است. در این مناطق دمای هوا بسیار پایین بوده و معمولاً در فصل تابستان نسیم خنکی در دامنه ارتفاعات جریان دارد و در فصل زمستان هم پوشیده از برف می‌باشد.

وجود محیط‌ها و مناطق کوچک در طبیعت و به خصوص دامنه این ارتفاعات باعث می‌شود تا مواد غذایی فراوانی از جمله گیاهان و حشرات در آن منطقه بیشتر یافت شود و علاوه بر این مکآن‌های مناسبی برای ساخت لانه و استراحت قرقاول‌ها می‌باشد، لانه سازی در این مناطق باعث می‌شود تا پرنده از وقوع خطرات احتمالی در امان بماند.
قرقاول‌های تخمگذار نژاد میکادو به طور متوسط در هر دوره جوجه کشی ۵ الی ۱۰ تخم تولید می‌کند و به مدت ۲۷ الی ۲۸ روز بر روی آن کرچ می‌شوند تا فرایند جوجه کشی به اتمام رسیده و جوجه‌ها سر از تخم بیرون آورند. جفتگیری و باروری برای قرقاول‌های میکادو از جنس نر پس از گذشت سال اول بسیار خوب بوده، زیرا با گذشت زمان قوای جنسی آن‌ها افزایش می‌یابد.

این موضوع در قرقاول‌های ماده کاملا متفاوت می‌باشد به طوری که می‌توان گفت پس از گذشت دوره اول جفتگیری و تخمگذاری تمایل جنسی آن‌ها به شدت کاهش یافته و به گونه‌ای که دیگر تمایلی به گذراندن این فرایند ندارد.

قرقاول‌های نژاد میکادو در روزهای بارانی و مه آلود معمولا در کف جنگل‌ها و مسیرهای کوهستانی جهت جستجوی غذا مشاهده می‌شوند. غذاهای اصلی این نژاد از قرقاول معمولا برگ‌ها، گیاهان، بی‌مهرگان، دانه‌ها و میوه‌های گوناگون می‌باشد.
از مشخصه‌های بارز و خصوصیات ظاهری این نژاد از قرقاول‌ها می‌توان به رنگ آمیزی پر‌های آن اشاره کرد که بر خلاف سایر نژادها، رنگی نسبتاً روشن دارند اما مطمئناً درخشندگی رنگ پرهای نژاد میکادو به زیبایی پرهای قرقاول از نژاد سوین هو نمی‌رسد.

جنس ماده این قرقاول‌ها معمولاً به رنگ قهو ای مایل به قرمز در طبیعت دیده می‌شوند البته گفتنی است که وجود نشانه‌های رنگی ملایم که به صورت نامنظم در سرتاسر بدن قرقاول نژاد میکادو پخش شده، جلوه ای زیبا و چشم نوازی را برای آن به وجود آورده است. پاهای جنس ماده قرقاول میکادو، به رنگ نقره ای خاکستری بوده و رنگ آمیزی بال‌های آن به گونه ای است که در مکآن‌های متفاوت، سایه‌های گوناگون از رنگ‌های قهوه ای و زرد را به نمایش می‌گذارد.
این رنگ آمیزی زیبا به آن‌ها جهت استتار در طبیعت کمک می‌کند. رنگ نقره ای خاکستری پاها این نژاد سبب می‌شود که با بوته‌های محیط ترکیب شده و از چشم شکارچیان به دور بماند.

جنس نر این نژاد غالباً به رنگ سیاه می‌باشد که یک غبغب به رنگ قرمز، سبب تفاوت آن از دیگر نژادها شده است. طول پرهای بخش دم آن تقریباً به اندازه بدنشان بوده و رنگ آمیزی سیاه و سفید پر‌های آن بخش باعث می‌شود شناسایی این گونه از قرقاول‌ها تسهیل گردد.

قرقاول نژاد سیامی

قرقاول از نژاد سیامی معمولا جثه نسبتا بزرگ تری دارند و طول بدن آن‌ها تقریباً ۸۰ سانتی متر می‌باشد. قرقاول‌های نژاد سیامی از جنس نر، دارای پرهای زینتی خاکستری رنگ بوده و ناحیه ساق پای آن‌ها به رنگ قرمز می‌باشد. رنگ سیاه پرهای تاج و عنبیه ای، قهوه ای رنگ مایل به قرمز سبب زیبایی دو چندان این نژاد از قرقاول‌ها شده است. قرقاول‌های نژاد سیامی دارای دمی بلند می‌باشد که بخش انتهای آن، دارای انحنایی به رنگ سیاه است.
قرقاول‌های ماده نژاد سیامی اغلب تا سال سوم زندگی خود، هیچگونه فرایند تخم گذاری را طی می‌کند این در حالی است که پرندگان نر معمولاً در دومین سال زندگی خود قابلیت جفت گیری داشته، بارور می‌شوند.
فصل جفت گیری و تولید مثل این قرقاول‌ها معمولاً در ابتدا فصل گرم سال یعنی در ماه‌های آوریل تا ژوئن می‌باشد. در طول این فصل ابتدا سیامی نر با انجام با انجام حرکات نمایشی و رفتارهای تولید مثلی سعی بر توجه و جلب نظر سیامی‌ماده را دارد. پس از جفت گیری، سیامی ماده مکانی بین تنه پوسیده درختان و یا درختچه‌ها انتخاب کرده و لانه خود را جهت تخم گذاری در آنجا احیا می‌کند.

قرقاول‌های سیامی ماده در هر دوره تخم گذاری حدوداً ۴ تا ۸ عدد تخم تولید می‌کند و دوره جوجه کشی آن‌ها به مدت ۲۴ الی ۲۵ روز پس از کرچ شدن پرنده ماده، به طول می‌انجامد.

با تحقیقات صورت گرفته مشخص شده است که قرقاول‌های سیامی، پرنده‌هایی همه چیز خوار هستند. این پرندگان در زیستگاه طبیعی خود از توت‌ها، حشرات، دانه‌ها، میوه‌ها و خرچنگ‌های کوچک روی زمین تغذیه می‌کنند.

چنانچه از قرقاول‌های سیامی جهت پرورش و تکثیر نگهداری می‌کنید؛ می‌توانید از جیره غذایی حاوی دانه غلات، دان صنعتی ماکیان، کنسانتره، پلیت قرقاول، میوه‌ها، حشرات زنده و سبزیجات جهت تغذیه آنان استفاده کنید.

قرقاول از نژاد طاووسی خاکستری

دشت به عنوان زیستگاه اصلی این دسته از قرقاول‌ها شناخته شده می‌باشد به همین دلیل در تپه‌های جنگلی بنگلادش، شمال شرقی هند و جنوب شرقی آسیا همواره شاهد حضور این گونه از پرندگان می‌باشیم.

از لحاظ شرایط و ویژگی‌های فرایند تخم گذاری در این دسته از قرقاول‌ها می‌توان گفت که جزو پرندگان سال دومی به شمار می‌روند یعنی جنس ماده بعد از گذشت دو بهار به بلوغ کامل رسیده و شرایط تخم گذاری را دارد این در حالی است که جنس نر پس از گذشت سه بهار از زندگی خود بارور می‌شود، اگر قرقاول‌های جنس ماده را به صورت بچه زا نگهداری کنید معمولا در ماه فوریه فرایند تخمگذاری را آغاز نموده و به طور پراکنده، تا ۱۰ تخم تولید می‌کنند.

برنامه غذایی این دسته از قرقاول‌ها متشکل از انواع دانه‌ها، میوه‌ها، سبزیجات و همچنین مهره دارانی از جمله موریانه‌ها، عنکبوت‌ها و کرم‌های خاکی، هزارپا و حلزون‌ها می‌باشد؛ البته توجه داشته باشید که غذای قرقاول‌های پرورشی کمی متفاوت بوده و معمولاً ترکیبی از ذرت و سویا می‌باشد.

یکی دیگر از موضوعات حائز اهمیت در مورد این دسته از قاره‌ها ویژگی‌های ظاهری آن‌ها می‌باشد به همین دلیل توجه داشته باشید که این قرقاول‌ها از لحاظ جثه نسبتاً بزرگ بوده و طول بدن آن‌ها به ۷۶ سانتیمتر می‌رسد. پر این قرقاول‌ها قهوه ای رنگ و مایل به خاکستری بوده و در سطح بدن آن‌ها خال‌های چشمی ریز و سبز رنگی مشاهده می‌شود.

رنگ ناحیه گلو سفید و همچنین عنبیه، نوک و پاها به رنگ خاکستری می‌باشد. جنس نر و ماده از لحاظ ویژگی‌های ظاهری نسبتا مشابه هم هستند اما پرنده ماده نسبت به جنس نر از اندام کوچکتری برخوردار بوده و زیبایی کمتری دارد.

قرقاول سبز

این نژاد از قرقاول‌ها بومی کشور ژاپن بوده و به همین دلیل با نام قرقاول سبز ژاپنی شناخته شده می‌باشد این گونه از قرقاول‌ها، جزو پرندگان ملی ژاپن بوده ولی در عین حال با نام قرقاول سبز کانادایی شهرت دارند.
در مورد زیستگاه این دسته از قرقاول‌ها می‌توان گفت که بیشتر در مناطقی همچون هونشو، شیکوکو، کیوشو دیده می‌شوند، البته دسته از قرقاول‌ها به جزایر‌هاوایی در منطقه آمریکای شمالی راه یافته و به صورت وحشی در طبیعت این قاره زندگی می‌کنند، با این حال می‌توان گفت که این دسته از پرندگان علاقه‌مند به زندگی در زیستگاه اصلی خود بوده و در مناطق جنگلی، زمین‌های پوشیده از علف و چمنزار‌ها به وفور دیده می‌شوند.

قرقاول‌های نژاد سبز معمولاً در اواخر سن ۱۱ سالگی به بلوغ کامل رسیده و برای آغاز فرایند جفت گیری و تولید مثل آمادگی جنسی دارند فرایند زاد و ولد این دسته از قرقاول‌ها متناسب با نوع زیستگاه و محل نگهداری آن‌ها متفاوت بوده و این فرایند در زیستگاه اصلی آن‌ها، معمولا در فصول گرم سال آغاز می‌شود ولی در محیط‌های بسته اگر شرایط مناسب مهیا باشد در تمام فصول سال امکان تولید مثل، میسر خواهد بود.

این قرقاول‌ها به صورت سالیانه حدوداً ۶۰ الی ۹۰ تخم می‌گذارد و قرقاول ماده برای تبدیل تخم‌ها به جوجه ۲۳ الی ۲۵ روز روی تخم‌ها کرچ می‌شود.

از لحاظ ویژگی‌های ظاهری می‌توان گفت که بدن نوع نر پوشیده از پرهای سبز رنگ، کمر و کتف پوشیده شده از لکه‌های موجی و به حالت خاکستری رنگ می‌باشد. در اطراف چشم گوشت قرمز رنگی مشاهده می‌شود که این ویژگی ظاهری باعث شده تا شناسایی این گونه از قرقاول‌ها تسهیل گردد؛ قرقاول ماده بر خلاف نوع نر از طیف رنگی کمتری برخوردار بوده و معمولاً به رنگ خاکستری دیده می‌شوند.

برنامه غذایی این قرقاول‌ها در طبیعت متشکل از انواع کرم‌ها، حشرات، غلات و گیاهان بوده و در مکآن‌های محبوس و تحت مراقبت معمولاً از موادی همچون پلیت‌ها، دانه‌ها، گیاهان و غذاهای زنده تغذیه می‌کنند.

خرید دستگاه جوجه کشی قرقاول

دستگاه جوجه کشی قرقاول برای شروع کارآفرینی در صنعت غذایی یک وسیله بسیار مؤثر بوده که درآمد عالی و آینده شغلی تضمین‌شده، همیشگی و پایداری را برای خریداران خود به ارمغان می‌آورد. بدین ترتیب یکی از ایده‌های آسان و پرسود برای پرورش و تولید جوجه‌های این پرنده استفاده از دستگاه‌های جوجه کشی مجهز به یک سیستم گرمایشی و مکانیکی به‌منظور ایجاد شرایط مناسب نگهداری و تولید جوجه‌های سالم و قوی است.

عملکرد این دستگاه به‌گونه‌ای بوده که حرارت و رطوبت موردنیاز برای جوجه‌های در حال تشکیل را ایجاد و از تخم‌مرغ‌های خوب و سالم و توسعه‌یافته حمایت کند. همچنین دستگاه جوجه کشی قرقاول دارای سیستم هواگردانی مناسب برای تهویه مناسب است که به بهبود کیفیت هوا کمک می‌کند. با خرید دستگاه جوجه کشی ،فرآیند جوجه کشی قرقاول به‌طور چشمگیری ساده‌تر و بهتر شده و کارایی تولید نیز افزایش می‌یابد.